چیزی که بد است، بد است. حتی اگر آزارش به تو نرسد!

داشتم خبر آتش گرفتن دومین مسجد در سوئد و کامنت های دوستان در شبکه های اجتماعی را در باره این خبر می خواندم. جملگی با احساس رضایت و تشویق آتش زنندگان، خواسته بودند که موضوع ادامه یابد و بیشتر هم بشود. درست برخلاف حکومت سوئد که آزادی دان! اش درد گرفته و دارد خودش را به در و دیوار می زند که جلوی این کارها بگیرد تا مبادا اسلام گراهای سوئد احساس عدم آزادی بکنن. یک لحظه به نظرم رسید که این ضدیت یکدست ایرانیان دنیای مجازی با دین و مذهب و نمادهای مذهبی بیش از اینکه یک امر متکی بر مطالعه و دانش و بیزاری از جهل و خرافه که ارمغان های ناگزیر دین باوری هستند باشد، ناشی از حکومت سی و اندی ساله روحانیون و قشر مذهبی است و این حرکت های روشنفکری و مدرن حاکمیت و مردم سوئد هم بالطبع بخاطر زندگی چندین ساله در سیستم آزاد و لیبرال است که می خواهند آزادی را برای همه فراهم کنند. 

فکر می کنم یک جای کار می لنگد. درست مثل این می ماند که مردم کشورهای توسعه یافته اقدامی در برابر ویروس ابولا انجام نمی دادند با این استدلال که چون این بیماری در افریقا بروز کرده، پس خطری برای ما ندارد و فقط باید در آنجا محدودش کرد و به لحاظ رعایت چند صدائی باید برای ویروس ابولا هم حقی برای وجود و حضور در جامعه انسانها قائل شد! اصلا شاید عده ای بخواهد ابولا بگیرند و بمیرند! باید جائی باشد که بتوانند بروند آنجا و به آرزویشان برسند یا نه؟!

به نظر من چیزی که بد است، بد است. حتی اگر آزارش به تو نرسد. حتی اگر طرفداران زیادی هم داشته باشد. حتی اگر همه - بله همه - طرفدارش باشند. بد و خوب را باید شناخت و یکبار برای همیشه تکلیف خود را روشن کرد. جامعه انسانی برای پیمودن راه سعادت و پیشرفت نیاز به اخلاق انسانی دارد نه دین آسمانی. جامعه انسانی در حال حاضر دارد از همه سو متحمل فجایع و تلفات ناشی از ادیان آسمانی می شود بدون اینکه حتی یک مورد - حتی یک مورد - نفعی از این ادیان و مذاهب ببرد. حمایت های مادی و معنوی سرمایه داران چند ملیتی از ادیان و نفوذ آن در کشورهای عقب مانده که برداشته شود، آموزش و دانش که جایگزین جهل و خرافه در میان بشر شود و  تلقی بشر از خدا از مسئول تدارکات زندگی انسانها به منشاء خیر و رهنمای مسیر کمال عوض شود، در صورتی که بشر میان خدا و دین تمایز قائل شود، مشکلات زیادی حل خواهد شد.